نـیـایـش هـای صـمـیـمـانـه

( بنام تو ای آرام جان ) 

**************************

سایه بان آرامشم ، سایه ات مستدام

الها ، جز آستان تو مرا در جهان پناهی نیست

پروردگارا ، داراتر از من کیست که  تو ، دارایی منی ،

این موهبت مرا بس  که همچون تویی ، پروردگار و افریننده ی من است

روفا ، شکرت  که دل بی درد مرا به درد اوردی ، منه درد مند سر به استانت نسایم چه کنم

کریما ، شیرینی بخشش و گذشت را به من بچشان  تا در جریات تند و پر خروش زندگی ، انتقام  را از یاد ببرم

مهربانا ، زنگاری که به روی  قلبم و غباری  که به روی ادراکم  نشسته و پرده ای  که به روی چشمانم کشیده شده ، برکش  تا محو تماشای عظمتت شوم

عزیزا ، دستانم را با سبد های پر از نیایش و نماز و اشک  به سوی بارگاهت بلند کرده ام و در قلب خویش  ، گل محبت  تورا رویانده ام و در سینه ام تنها عشق تو را جای داده ام

لطیفا ، دستهایم  همچو پیچک های سبز نیایش به سوی آسمان پاک و آستان قدسیت بلند شده اند ، ببین که اشک هایم را به سوی بارگاه ملکوتیت  پرواز داده ام و جاده های دلم را برای درک عظمت و شکوه و جلالت ، هموار نموده ام

بارالها ، من با تمام ضعف و ناتوانیم ، گامی  به سوی تو برداشته ام و برای ادامه ی راه به کمک دستان تو نیازمندم ،  دستم را بگیر ، ای بهترین دستگیرنده ی ناتوانان   

هـــرجــا کــه سـفـر کـردم تــو هـمـسـفـرم بــــودی

وز هــــر طـــرفــی رفــتــم تـــــو راهــبـــرم بــــودی

هر شــب که قمـرتــابید ، هــر صبح که سر زد شمس

در گـــردش روز و شــب ، شـمـس و قـمــرم بــــودی

آواز چــو مـی خــوانـدم ، ســوز تـــو بـه سـازم بـــود

پـــرواز چـــو می کــردم ، تــــو بـــال و پـــرم بــــودی

هــــرگــز دل مـــــن بــــر تــــو یـــار دگـــری نـگـــزیـد

گـــر خـــواســـت کـــه بگـزیـنـد ، یـــار دگـــرم بــودی

**************************

عزت زیاد ..... سرفراز باشید