همه گفتي تو ز ايمان
کافي است
کمي از کفر بگو
همگان ميدانند
به نماز دم صبح
دل ما مي نازد
و دعاي سحري شيرين است
ولي آنگونه که هست
هوس تيغ کشيدن به خدا
و زفرمان خدا سرپيچي
به تنم هجمه برد
گاه به گاه
و چنان است
که گاهي ز خودم مي پرسم
که تو هم انساني؟
و از اين لذت معکوس دلم مي گيرد