آسمان پاييزي است...

دل ما غنچه نشکفته...

خود ما يکسره پژمرده...

همه انسانيم ...

روح ما آهن نيست...

راستي مهرباني چيست؟

عشق يعني چه؟

معناي پرستو را که مي داند ؟

اما تو ...

تو از تبار پاييز رنگارنگي...

اين را خوب ميدانم...

اين را هم مي فهمم...

اي غريب آشنا...

سخاوت در دستت بود که آمدي...

و بوي صداقتت...

فضاي قلبم را آکنده از مهر کرد...

و بگذار آهسته بگويم...

عشق را در تو يافتم...