ميخوانمت به نامي که در باران ها و لبخند ها گم کرده اي.؟

ميخوانمت به نام صبح و سپيده..

به نام بهار .زمستان. پاييز. اين هميشه زيبا و رويايي.

.بله. دهان ما بو و طمع ديگه اي پيدا ميکنه. نام تو را که ميبريم..

نامت را که ميبريم. دلمون ساز زيباي دوست داشتن و مي نوازه.

نام تو که ميبريم عشق زنده ميشه.؟ سلام به نام بزرگ تو اي خداوند عشق افرين.

سلام. گرامي گل.ممنونم. از حضور هميشه گرمي بخش و باصفاتون..قابل اين همه سپاس و مهرباني شما را ندارم. عزيز.؟؟زنده باشي داداشي گل..

..................درست ان لحظه که اسمون با ترانه هاي بارونيش. ما را صدا ميزنه..

و دلمون را نوازش مي ده.خش خش برگهاي پائيزي شعر اشنا برامون ميخونه که بارها و بارها در زندگيمون تکرار شده.

حس کرديم که پائيز اومد.حتمي همه شما صداي پائيز و شنيديد. فصلي ميون زمستون و تابستون.

فصلي پر از رنگ

فصل انار و ترانه.

فصل باران

فصل اسمانهاي سربي رنگ

حتما پائيز را حس کرديد.؟

پائيز رنگ رنگ..

. زيبا .

.عاشقانه..

هزار رنگ.

هزار بار سلامتي و تندرستي تقديمت....كمترين صمد.