" سخن از خورشيد پنهان است ؛ آن که به فرموده امام رضا عليه السلام : "...اذا خرج اشرقت الارضُ بنوره ..." ؛
از چشمه ساري جوشان که از تشنه کامان به دور مانده ، از شمشيرآخته ي يزدان که از نبود ياران در نيام خفته ؛ از آن دست نيرومند خدايي که در آستين فرو رفته ؛
آري ، سخن از غيبت امام زمان عليه السلام است ؛ از بزرگ مظلوم دوران ؛ همو که اگر کسي مهرباني هاي او را ببيند و قطره اي از زلال محبتش بچشد ، هرگز فراموشش نخواهد کرد . همو که هر کس به او پيوست از اغيار بريد و سعادت دو دنيا را در کوي محبت او ديد .همو که مؤمنان را انيس و رفيق و شفيق است ."
" زمزمه ي عاشقانه تان با او که قرار دلهاي بي قرار است بسيار دلنشين بود . "
اي پرنده !
پرواز را يادآور شدي ، وجودت سرخوش از عشق ملکوتي باد .
« کوچه هاي خلوت سبزينه ام را با حضور قلم خود چراغاني کنيد .»