جهان را صاحبي باشد خدا نام _ كزو شوريدگان گيرند آرام
الهي !
اكنون بنده اي با تو سخن مي گويد كه شرار لذت هاي ناسوت بال ملكوتيش را سوزانده و روحش را اسير منطق معاش كرده است .
خدايا ! خداوندا !
اعتراف مي كنم كه اسير مرداب هاي گناه شده ام .مردابهايي كه يك سراب لذتند و يك كوير دروغ . اما اينك مي خواهم مهمان سفره ادعونيت شوم.
اي عزيز!
من مي خواهم تو را بخوانم تو را كه مدام در پي ات بودم اما غافل از راهت به بيراهه مي رفتم . پس دستانم را نردبان مي كنم و از نردبان قنوتم به ملكوت تو پل مي زنم .
خدايا!
ديدگان فروبسته دلم را در اين ماه با روشنايي ذكرت روشني بخش و جامه چركين گناهم را به بركت رمضانت با دستان غفاريتت از تنم بيرون كن .
اي راهنما !
از ملكوت تو رويگردان شدم و به زنجير ناسوت گرفتار . در اين رمضان از بند زمين رهايم كن و به راه آسمانت آشنايم گردان .
مهربانا !
دلم را به ترنم محبتت شنوا كن و زبانم را به ثناي وجود لايتناهيت گويا .
اي آمرزنده ترين !
مي داني ؟ تشنه نغفرت توأم ، آنگونه كه خود لايقي سيرابم كن .
عزيزا !
گروهي به دنيا دل بستند و به آن رسيدند و گروهي به تماشاي ملكوت تو نشستند و جذبه نگاهت را ديدند . مرا از آناني قرار ده كه دلبسته تو شدند نه سر شكسته فرشتگانت .
اي خداي من !
من با تو نجوا مي كنم . دستم را بگير
مهربان من !
توفيق درك رمضان را بر ما ارزاني بدار .