درنمازم خم ابروي تو ياد آمد/حالتي رفت كه محراب به فرياد آمد

از من اكنون طمع صبر و دل وهوش مدار/كان تحمل كه تو ديدي بر باد آمد

اين بود همه هستي ما

استوار باشيد وپايدار