زندگي صحنه ي نمايشي است براي بازيگري ما. ايفاي نقش مي کنيم و اين نقابهايي که بر چهره داريم چه خوب به کارمان مي آيد? صورتک هاي خندان و صورتک هاي گريان? ما با صورتک هايمان به تعامل با يکديگر مي پردازيم و موفق هم هستيم در صورت?
