نظرات ياداشت خورشيد پنهان - عــشــق مـلـكـوتـي

«رنگ نگاهت»

«وقتي با لحن حريري ات قدم به شهر رويا هايم نهادي : طفل نگاهم

به خاطرت گريستن را فراموش کرد .چه زيبا خند يدي اي فرشته و

چه صادقانه لحن اندوهم را به حلاوت لبخند پاک کردي ...

روح خاکستري ام با يادت تا بهشت هاي ملکوتي سير کرد و آبي شد :

درست رنگ نگاهت....چگونه بگويم دوستت دارم و چگونه باور کني

که اين دوست داشتن من مثل رنگ اطلسي ها پر از نجابت است و

سر شار از نوري فيروزه اي...

قدم يه شهر ديده گانم بگذار و بدان که چشمانم بستر آرزو هاي

کالي ست که با آمدن تو طعم بودن مي گيرد.....»