ماه من . . .
ماه من غصه چرا؟
اسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز
مثل ان روز نخست
گرم و ابي و پر از مهر به ما مي خندد
يا زميني را که دلش از سردي شبهاي خزان
نه شکست و نه گرفت
بلکه از عاطفه لبريز شد و
نفسي از سر اميد کشيد
و در اغاز بهار
دشتي از ياس سپيد
زير پاهامان ريخت