داشتن تو، حتي براي لحظه اي، به تمام عمر بي کسي ام مي ارزد.

همچون ديوانه اي لحظه اي داشتن را در تمام روياهاش باور نمي کند.

وابسته ي تپش هاي قلب عاشقت هستم که به روح ساکن من حيات مي بخشد.

سر سپرده ي برق نگاه تو ام، لحظه اي که مرا در آغوش گرمت ميهمان کني.

تک ستاره ي شبهاي بي فانوسم شدي روزي که از خدا تکه اي نور طلب کردم.

تپش هاي قلبم در گرو عشق توست که در رگهاي زندگيم جاريست.

دوري از تو را باور ندارم، حتي در رويا، که من ذره اي از وجود عاشقت گشته ام.

آرام دل بيقرار و عاشقم در چشمان روشن تو موج مي زند،

وقتي به درياي نا آرام اشکهايم مي نگري.

راز مرگ دلتنگي هايم، روزيست که دستان گرم تو پناه دستان سرد و بي نصيبم باشد

مهتاب مي سوزد، تا ابد، در آتش عشقت