در ساحل غدير
الحمد لله الذي جعل كمال دينه وتمام نعمته
بولاية أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام
به پيشگاه على (ع )
تويى كه ذكر جميلت به هر زبان جارى است
زلال ياد تو در جويبار جان جارى است
مدام زمزم وصف تو اى سلاله نور
به باغ خاطر هر طبع نكته دان جارى است
صداى عدل تو اى خصم اهل جور, هنوز
بسان صاعقه در گوش آسمان جارى است
به كام دهر چشاندى ميى ز خم غدير
كه شور و جوشش آن در رگ زمان جارى است
ز چشمه سار ولاى تو اى خلاصه لطف
به جويبار زمان فيض جاودان جارى است
بود ولاى تو و آل تو چو كشتى نوح
كه بى مخاطره در بحر بيكران جارى است ...
**************
گفت پيغمبر كه : بعد از من على رهبر بود
در ره دين خدا و سنت پروردگار
هر كه ما را دوست باشد گو على را باش دوست
هر كه ما را يار باشد گو على را باش يار
غدير چه بود و چگونه پيش آمد؟
غدير بر حسب امر خداوند متعال و از آيه تبليغ آغاز شد:
يـا ايـها الرسول بلغ ماانزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته واللّه يعصمك من الناس
ان اللّه لايهدى القوم الكافرين (مائده / 67)
اى پـيـامـبـر! آنـچـه از طـرف پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان و اگر اين پيام رانـرسـانـى ,
رسـالـت او را انـجـام نداده اى . خداوند تو را (از توطئه هاى منافقان و مردم فريبكار) نگاه مى دارد. همانا
خداوند كافران را هدايت نمى كند.
در ايـن آيه تنها روى سخن به پيامبر است كه آنچه را از سوى پروردگار بر او نازل شده است حتما بـه مـردم بـرسـانـد و از خـطـرها نينديشد و دل قوى دارد كه خداوند او را از مردم بدخواه حفظ مى فرمايد.
در اين آيه به پيامبر تاكيد مى كند كه اگر اين پيام را به مردم نرساندى , چنان است كه رسالت خدا را تـبـليغ نكرده اى .
البته كه اين امر, مانند اوامر ديگر الهى , از سوى پيامبر هرگز به غفلت سپرده نمى شد پس اين تاكيد براى اهميت موضوع است .