قـبـلـه ی عـشـق ، مـــادر

(بنام تو ای آرام جان )

سلام و عرض ادب و احترام بر همه ی عزیزان و بزرگواران

خوشحالم از اینکه بعد از دو ماه دوباره تونستم در بین شما باشم

اول از همه اجازه میخوام تقدیرو تشکر کنم از اینکه هر کی به فراخور حال خودش ، رحلت مادر عزیزم رو تسلیت گفت و تسلای دل داغدارم بود ، چه اونهایی که بوسیله فاکس ، ایمیل ، مسنجر ، اس ام اس ، تماس حضوری در منزل و محل کار مراتب همدردی خودشونو اعلام کردند و چه اونهایی که  وبلاگ هاشون  را سیاه پوش کردن و یا در قسمت کامنت های عشق ملکوتی ، خودشونو شریک غم هایم دونستند و چه اونهایی که با شرکت در مراسمات ختم و یادبود و هفتم و چهلم و سایر مراسمات ، با حضورشون منو شرمنده ی محبت هاشون کردند

جا داره اینجا یه قدر دانی ویژه بکنم از سروران و همراهان وبلاگ نویس :

مدیر محترم وبلاگ همسفر مهتاب
مدیر محترم وبلاگ بانوی اسمانی
مدیر محترم وبلاگ صمیمانه ها
مدیر محترم وبلاگ کیمیای سعادت
مدیر محترم وبلاگ ادبیات

بخصوص مدیر محترم وبلاگ همسفر مهتاب که با ختم قرانی که گرفتند ، موجبات تسلای دل داغدارم و خشنودی روح مادر شدند

خداوند به همه ی شما جزای خیر عنایت کند ..... انشاالله   

مادر ، اگر چشمهای تو نبود ، اگر دستهای تو نبود ، اگر آواز نرم لالایی تو نبود ، اگر لبخند تو نبود ، بند بند تنم از هم می گسست و یک قطره شبنم هم روی گلبرگهایم نمی نشست

تو بودی که با ابرها و رنگین کمان برایم جامه دوختی و رویاهایم را در آغوش گرم خود جا دادی