غــدیـــر ، خورشید تابان ولایت

 

( بنام تو ای آرام جان )

 

 

از چـمـن گلــروخـان مــاه بـه زیر امده

خلعت شاهان بپوش ، عید غدیر امده

  

غدیر از ان روی در فطرت بشری ، قدر و منزلت یافته که استمرار ولایت و امامت در ان تجلی می یابد

رابطه ی انسان سرگشته و حیران و اسیر در ظلمات دنیا ، با متن مقدس قران کریم و سنت نبوی که نسخه ی الهی هدایت بشر به شمار میرود از یک سو و رابطه ی او با واقعیات عصری که در ان مشغول سیر و حرکت است از سوی دیگر ضرورت وجود انسان کامل و رهبر ، و اشراف اورا بر تمام ادمیان ، در تمامی اعصار و زمانها به اثبات می رساند

گرچه غدیر همچون  حوادث دیگر محدود به زمان و مقید به مکان است ، اما تاثیری فراتر از افق زمانی و گستره ی مکانی از خود به جای گذارده است ، چرا که فراگرد سر گذشت ابناء ادم و سرنوشت بشر اخر الزمان در این روز رقم می خورد

بشری که استلزام های طبیعی اش رو به سوی جاودانگی دارد اما پای رفتن ندارد و محتاج انسانی از جنس نور است تا پای رفتنش باشد و راه را بنمایاند    

 غدیر امتداد رحمتی است که در کسوت هدایت ، تا همیشه بر بشریت نازل می شود و فرصتی قدسی است که خورشید نبوت در ان ، چراغ هدایت ابدی را با نور امامت و ولایت مولا علی (ع) بر افروخته است

انگاه که خورشید نبوت ، ماه امامت  را بر سر دست گرفت و گفت :

 « مَن کُنتُ مُولی فَهذا عَلیٌ مولا » 

«هر که را من مولای او هستم ، علی  نیز مولای اوست»

و این چنین راه رستگاری و هدایت جامعه ی بشری نمایش داده شد  

 

        هیچ یلـی  چـون علی نیست بـه مـیـدان عشق

       چـــرخــش ابــروی او ، تــیــر کـمـانــدان عشق

       سرمه ی این کارزار دست ز جان شستن است

       لـشـگـر حـیــدر بــود ، جـنـبـش مــژگان عشق

   

 عید سعید غدیر بر عاشقان ولایت و شیفتگان امامتِ مولی الموحدین ، مولا علی علیه السلام ، مبارک باد

مـاه مـن چـهـره بـر افـروز کـه امـد شـب عـیـد 

عـیـد بـر چـهـره ی چـون مـاه تـو می بـایـد دید

اسـعــدالله لـک الـعـیــد بـــه شـکــرانـــه بـیــا 

 کـه مـرا دیـدن رخـسـار تـو عـیـدیـسـت سعید

مـن بـه جـز عشق و امیدت چه سعادت طلبم

   که سعادت به جهان نیست به جزعشق و امید

 

 چـنـگ بــزن مـطــربــا  ،  ولــی بــه یــاد علی

  

 التماس دعا.....یا علــــی مـــــــدد