سلام..........

در جواب اول شعري كه نوشتيد تو وب لاگتون منم ميگم..........

دل اگر رفت شبي كاش دعايي بكنيم......

منم به اميد ظهور هستم ....... نسيم سحري ما را باز با خود بسوي کوچهاي غريبانه برد...

تا نگاهي سرا پا نياز بسويش داشته باشيم...

و باز در انجا دلتنگ کلبها شدم ..دلتنگ غربت...

و يادم امد که بايد با بوي گل سرخ رفت بسوي کوهها تا در انجا

درخت صبر رامشاهده کرد...

و انروز مهمان شقايقها شدم......