اي آينه جمال يزدان

پيدا ز رخت کمال يزدان

تابنده چو مهر، ز آسمان ها

از چهره تو جلال يزدان

تا عرش کمال پر گشوده

با قوتِ عشق و بال يزدان

مقصود تويي تو ز آفرينش

از حکمت بي مثال يزدان

در آينه خيال بندم

رخسار تو از جمال يزدان

جلوه تو کني به چشم خاطر

گر َوهم کند خيال يزدان

چون دل دُرّ معني از خرد سفت

عشق آمد و مدحت علي گفت

اي چرخ به مهر بر کشيده

وي مهر به چرخ سرکشيده

در سايه پرّ آسمانيت

خورشيد ز کوه پر کشيده

تا بر تو برد نماز، هر صبح

دامن به طراز زر کشيده

اسلام به يمن مقدم تو

رايت به شکوه و فر کشيده

خورشيد به سوي روي تو سر

از روزنه سحر کشيده

از خاور دين طلوع کرده

سر از بر باختر کشيده

اي از بر چرخ بارگاهت

سر منزل عشق شاهراهت

اي آيت رازگوي قرآن

وي رايت عرش پوي قرآن

دل پيشرو شميم مويت

از رايحه نکوي قرآن