او هماني است که در تارترين لحظه شب

راه نوراني اميد نشانم ميداد....

او هماني است که هر لحظه دلش مي خواهد

همه زندگيم غرق شادي باشد...

ماه من!

غصه اگر هست بگو تا باشد!

معني خوشبختي

بودن اندوه است...!

ماه من . . .

ماه من غصه چرا؟

اسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز

مثل ان روز نخست

گرم و ابي و پر از مهر به ما مي خندد

يا زميني را که دلش از سردي شبهاي خزان

نه شکست و نه گرفت

بلکه از عاطفه لبريز شد و

نفسي از سر اميد کشيد

و در اغاز بهار

دشتي از ياس سپيد

زير پاهامان ريخت

وقتي کبوتري شروع به معاشرت با کلاغها ميکند پرهايش سفيد ميماند، ولي قلبش سياه ميشود...

دوست داشتن کسي که لايق دوست داشتن نيست اسراف محبت است

قطره ، دلش دريا مي خواست. خيلي وقت بود که به خدا گفته بود. هر بار خدا مي گفت:" از قطره تا دريا راهي است طولاني. راهي از رنج و عشق و صبوري. هر قطره را لياقت دريا نيست."

قطره عبور کرد و گذشت.

قطره پشت سر گذاشت.

قطره ايستاد و منجمد شد.

قطره روان شد و راه افتاد.

قطره از دست داد و به آسمان رفت.

و هر بار چيزي از رنج و عشق و صبوري آموخت.

تا روزي که خدا گفت: " امروز روز توست.روز دريا شدن." خدا قطره را به دريا رساند. قطره طعم دريا را چشيد...طعم دريا شدن را.اما... روزي قطره به خدا گفت: " از دريا بزرگ تر هم هست؟"خدا گفت: "هست." قطره گفت: "پس من آن را مي خواهم.بزرگ ترين را. بي نهايت را." خدا قطره را برداشت و در قلب آدم گذاشت و گفت:" اينجا بي نهايت است." آدم عاشق بود. دنبال کلمه اي مي گشت تا عشق را درون آن بريزد. اما هيچ کلمه اي توان سنگيني عشق را نداشت. آدم همه ي عشقش را درون يک قطره ريخت. قطره از قلب عاشق عبور کرد. و وقتي که قطره از چشم عاشق چکيد، خدا گفت:

"حالا تو بي نهايتي، زيرا که عکس من در اشک عاشق است!"

نزديک مي شوي به من

فرسنگها درمن فرو مي روي

در من خانه مي کني

در من حضور مي يابي

لحظه به لحظه هرجا و هر کجا

توي انگشتهايم جاري مي شوي

سطرسطرخاطراتم را مي نگاري

روي لبم مي نشيني

خنده مي شوي، حرف مي شوي

دلم که مي گير د ازچشمهايم مي باري

کيستي؟ کيستي تو ؟

کيستي تو که اين همه

در من مي تابي

بي آنکه کاسته شوي

بي آنکه غروب کرده باشي

کيستي؟ کيستي تو که اين همه

سزاوار حرفهاي عاشقانه اي

کيستي تو که ديدنت زندگي

رفتنت مرگ است

در من بمان

از هنوز تا هميشه

در خواب ناز بودم شبي

ديدم كسي در مي زند

در را گشودم روي او

ديدم غم است در مي زند

اي دوستان بي وفا

از غم بياموزيد وفا

غم با همه بيگانگي

هر شب به من سر مي زند

«اي که طوفان در دلم انگيختي
تو مرا از نو به عشق آميختي
اي دو چشمت رنگ دشت سوخته
آتشي در جان من افروخته
رخت عشقي بر تن عريان من
بوسه هايت نم نم باران من

باز کن آغوش خود اي همنفس
بي نيازم کن دگر از همه کس
تا بگويم راز عشق در گوش تو
حل شوم در گرميه آغوش تو

اي که طوفان در دلم انگيختي
تو مرا از نو به عشق آميختي
اي نفسهايت نسيم سبزه زار
سقف خانه پر شد از عطر بهار

در حريم بستر سوزان تن
مي تپد چون قلب تو بر قلب من
مي شکافد پوست من از شور عشق
مي طراود از نگاهم نور عشق
ميدود خون در رگ من با شتاب
از تب داغ تنم در التهاب

مي فشارد قلب من را اسم تو
جسم من جاري شده در جسم تو
اي نفسهايت نسيم سبزه زار
سقف خانه پر شد از عطر بهار
گاهي از من عاشقانه ياد کن
تو به يادم بوسه اي بر باد کن

باز کن آغوش خود اي همنفس
بي نيازم کن دگر از همه کس
تا بگويم راز عشق در گوش تو
حل شوم در گرميه آغوش تو

اي که طوفان در دلم انگيختي
تو مرا از نو به عشق آميختي
اي نفسهايت نسيم سبزه زار
سقف خانه پر شد از عطر بهار»<\/h3>

«رنگ نگاهت»

حضرت علي (ع) فرمود: قناعت انسان را بي نياز مي کند.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

حضرت علي (ع) فرمود: کار نيک را با منت باطل مکن .

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

حضرت علي (ع) فرمود: موج هاي بلا را ، پيش از آنکه بلا سر رسد، با دعا از خود رفع کنيد.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

حضرت علي (ع) فرمود:

اسلام معنايش تسليم در برابر دستورات الهي و عمل به آنها مي باشد .

. .

آن شهنشاهي كه بحر لا فتي را گوهر است

شحنه دشت نجف شاه ولايت، حيدر است

ذات پاك مرتضي را با كسي نسبت مكن

زانكه اين آب حيات از چشمه سار ديگر است

معني قول علي بابها آسان مدان

كاين سخن را صدجهان معني به هر باكي در است

سرسبحاني كه پنهانست در نادعلي

هم به معني مظهرش او هم به معني مظهر است

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

در ميـــان کعـبه جـان ، پـرتـو حق جلــوه¬گر شــد

فاطمه بنت اســد هم ، صــاحب زيبـا پسر شــد

کعبه آن شب ، غـرقـه در نـور دل افـروز خـدا بـود

آسمان کعبه گويي ، مظــهر صــدها گهـــر شــد

عطــر جـانبخش بهشـتي در فضــاي کعبه¬ پيچيد

تا کـه ميـــلاد ســعيد مـرتضي فخــر بشــر شــد

مـژده ميـــلاد مـولا ، مي¬کنــــد از غم رهـــــــايم

زين بشارت کام امّت ، مملو از شهد و شکر شـد

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

ميلاد مظهر علم و عزت و عدالت و سخاوت و شجاعت، اسد الله الغالب، علي بن ابيطالب،

مبارک باد

. . .